Λένε πως «σπίτι» είναι όπου η καρδιά βρίσκεται, μα αν η καρδιά σου είναι άγρια κι ελεύθερη;
Η Άννα Καρένινα συγκεντρώνει πάνω της τα πρόσωπα όλων εκείνων των γυναικών που αμάρτησαν για την αγάπη τους, πλήγωσαν με την καρδιά τους και μάτωσαν με το πάθος τους για έναν άνθρωπο.
Όμορφη και κομψή, μια γυναίκα της υψηλής κοινωνίας που φαινομενικά είχε τα πάντα, έναν τέλειο γάμο, οικονομική άνεση και τη ζεστή αγάπη του μικρού της γιου. Ωστόσο καταπιεζόταν, διότι η ζωή που έκανε αδυνατούσε να τη χωρέσει και η ορμητική θάλασσα μέσα της πλημμύρισε κάθε ηρεμία μόλις γνώρισε τον Βρόνσκι, έναν νεαρό κόμη, πλούσιο, όμορφο και πολυσυζητημένο.
Universal Pictures
Αν και οι ηθικοί φραγμοί της προσπάθησαν να την κρατήσουν μακριά του, πολλές φορές δε μπορείς να πεις όχι στο πεπρωμένο. Αφήνεσαι, εναντιώνεσαι στον αρνητισμό και θυσιάζεις τα πάντα. Αυτή ήταν η επιλογή της όταν ο άντρας της προκειμένου να αποφύγει το σκάνδαλο δε δέχθηκε να της δώσει ούτε διαζύγιο, ούτε το γιο της.
Μα εκείνη έζησε λίγες μέρες απόλυτης ευτυχίας την Ευρώπη, δεν κράτησε τίποτα για εκείνη, αγάπησε. Ο έρωτας σου κλείνει περιπαικτικά τα μάτια και σου ανοίγει μια καινούργια αίσθηση όρασης, αυτήν, στην οποία είσαι θεατής του ονείρου σου, μέσα στη φούσκα που το προστατεύεις.
Η κοινωνία, όμως, πήρε πίσω τη θέση που της είχε χαρίσει.
Την τιμώρησε και της έκλεισε την πόρτα του παραδείσου άγαρμπα. Πάλεψε σθεναρά, μα μόλις το αντίδοτο στο γυάλινο μπουκαλάκι της έσπασε και σκόρπισε η αγάπη, όταν οι υποψίες ότι ο Βρόνσκι δεν της είναι πια πιστός, οι ράγες του τρένου την αγκάλιασαν και την πήραν μαζί τους στο βαγόνι της λύτρωσης ή του αναπάντητου «γιατί».
Αναγνωρίζεις ακόμα στοιχεία της σύγχρονης πραγματικότητας; Είναι θλιβερό, είναι αποκρουστικό, μα είναι αληθινό. Όλα αυτά όμως, διότι δεν προσπαθούμε ποτέ να μάθουμε πως η ζωή μας είναι ένας κύκλος. Μόλις η εκκίνηση της αφετηρίας δώσει το αποχαιρετιστήριο φιλί στην αποβάθρα, το τέλος μοιάζει αναπόφευκτο.
Αναπόφευκτο σημαίνει πως όσο κι αν το τραβήξεις επίμονα να μείνει και να το φυλακίσεις βίαια στη δική σου γυάλα, εκείνο θα απλώσει τα πουπουλένια του φτερά, θα εντυπωσιάσει με το μέγεθός του και θα πετάξει στα αφράτα σύννεφα. Μόνο του και δίχως εσένα.
Ας μάθουμε, λοιπόν, πως και οι σχέσεις κάποτε τελειώνουν, αλλά όσο πόνο κι αν η φωτιά προκαλεί στη ψυχή «ο μόνος θάνατος που μπορεί να υπάρξει είναι ο θάνατος της ίδιας της σχέσης, όχι ο επιβεβλημένος θάνατος του άλλου» ή του ίδιου του εαυτού.
Και μετά έχουμε τρύπες στην καρδιά μας, έχουμε τρύπες στη ζωή μας.
