Της Μάρως Καρούση
Αγαπημένο θέμα, αγαπημένη Disney! Αλλά ας ξεφύγουμε λίγο από το κλασικό happy end και το «ζήσανε αυτοί καλά» και ας εστιάσουμε στο πώς μπορούμε εμείς να ζήσουμε καλύτερα, μέσα από 3 ηρωίδες που παρουσιάστηκαν λίγο πιο… διαφορετικά.
Και έτσι, με λίγο πιο ενήλικα μάτια αυτοί οι τρεις γυναικείοι χαρακτήρες, εμφανίστηκαν τη στιγμές που όλες εμείς διαμορφώναμε ως παιδιά την προσωπικότητά μας, περνώντας μας μηνύματα που στην πορεία θα μας φαινόντουσαν ιδιαιτέρως χρήσιμα.
Αλήθεια, πόσες από εμάς καταφέραμε να ακούσουμε αυτό που πραγματικά οι αγαπημένες ηρωίδες των παιδικών μας χρόνων… μας φώναζαν ξανά και ξανά;
Άριελ
«Όταν όλος ο κόσμος σου λέει να τα παρατήσεις, εσύ θα κυνηγάς το αδύνατο»
Πολλοί έχουν ισχυριστεί ότι το πόρισμα από την αγαπημένη μας «Μικρή Γοργόνα», είναι πως άλλαξε τον εαυτό της, απομακρύνθηκε από οικογένεια και φίλους, μόνο και μόνο για να αρέσει σε κάποιον. Μέγα λάθος!
Η Άριελ μας έμαθε πως θα συναντήσεις πολλά εμπόδια στη ζωή σου, εμπόδια που θα έρθουν ακόμα και από πλευρές που άλλοτε ήταν σύμμαχοι σου, όμως εσύ πρέπει να μένεις πιστή στον στόχο σου. Με λίγα λόγια, η ηρωίδα μας δεν ζήτησε πόδια για να κάνει χαρούμενο τον εκάστοτε, ναυτικό -πρίγκηπα – χ άντρα που βρέθηκε στο δρόμο της.
Ζήτησε ένα ζευγάρι πόδια γιατί το ήθελε για εκείνη, σε μια στιγμή που όλοι της έλεγαν πως ήταν αδύνατο.
Και ήταν. Αλλά εκείνη το έκανε δυνατό.
Μουλάν
«Ό,τι μπορεί να κάνει ένας άντρας, μπορεί να το κάνει και μια γυναίκα, και ίσως ακόμα καλύτερα»
Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τη Μουλάν ως την επίσημη εκπρόσωπο του φεμινιστικού κινήματος της Disney.
Και φυσικά είναι!
Η ιστορία είναι γνωστή, αντικαθιστά στον πόλεμο τον άρρωστο πατέρα της παριστάνοντας τον άντρα (κάποια δάκρυα ακόμα) και ανταπεξέρχεται στις συνθήκες του πολέμου πιο άξια και από καλά εκπαιδευμένο στρατιώτη.
Μας μαθαίνει, λοιπόν, πως δεν υπάρχει το δεν μπορώ/δεν είμαι αρκετά δυνατή/δεν είμαι αρκετά ικανή, υπάρχει μόνο το «δεν προσπαθώ αρκετά».
Εσμεράλδα
«Να βλέπεις πάντα το καλό στους ανθρώπους»
Δεν μπορούσαμε να πάρουμε μεγαλύτερο μάθημα από την συγκεκριμένη ηρωίδα. Η τσιγγάνα που ο Κουασιμόδος ερωτεύτηκε τόσο πολύ, συγκεντρώνει στο πρόσωπό της πολλά στοιχεία ικανά να μας προσφέρουν σπουδαία μαθήματα ζωής.
Από το πώς να αντιμετωπίζει τα ρατσιστικά σχόλια που δέχεται και για το φύλο και για το χρώμα της, μέχρι το πώς αντιδρά απέναντι σε έναν άνθρωπο που όλος ο υπόλοιπος κόσμος χλευάζει και επικρίνει.
Μας μαθαίνει -το πολύ κλισέ από τη μία, αλλά καθόλου γνωστό εν τέλει από την άλλη- να μην κρίνουμε ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του. Μάθε να αγαπάς τους ανθρώπους για τον χαρακτήρα τους και το πόσο σε κάνουν να χαμογελάς αληθινά στο τέλος της ημέρας.
Μήπως ήρθε η ώρα να σκεφτούμε λίγο καλύτερα τα μαθήματα που πήραμε από τις ταινίες αυτές;
