Της Ευτυχίας Γιαπουντζή
Ο κορωνοϊός εξαπλώνεται μέρα με τη μέρα και η χώρα έφτασε στην απαγόρευση της κυκλοφορίας. Και αυτό γιατί δυσκολευόμαστε να μείνουμε σπίτι!
Είναι όμως τόσο δύσκολο τελικά;
«Αγαπητέ/ή Γιώργο, Νίκο, Γιάννη, Μαρία, Ελένη…
Σε καταλαβαίνω..
Είναι πολύ δύσκολο να σε υποχρεώνουν να μείνεις μέσα τη στιγμή που έξω λάμπει ο ήλιος και η άνοιξη έχει πάρει για τα καλά τη θέση της.
Είναι πολύ δύσκολο να μένεις κλεισμένος στους τέσσερις τοίχους επειδή η ασθένεια σου δεν σου επιτρέπει να χαρείς τη ζωή σου όπως ο υπόλοιπος κόσμος. Επειδή ο καρκίνος σε αναγκάζει να ζεις σ’ ένα περιβάλλον αποστειρωμένο, να κάνεις θεραπείες, να λαμβάνεις φάρμακα και όλα αυτά όχι στο σπίτι σου αλλά στους τέσσερις τοίχους του δωματίου ενός νοσοκομείου.
Είναι πολύ δύσκολο να έχεις αυτισμό και ξαφνικά να ακυρώνουν το πρόγραμμα σου. Ένα πρόγραμμα που χρειαζόσουν να ακολουθείς για να είσαι ήρεμος. Τα κουτάκια που είχες στη σειρά τώρα κάποιος τα πήρε και τα σκόρπισε και εσύ καλείσαι να το αποδεχτείς κι ας μην καταλαβαίνεις, κι ας γίνονται όλα μαντάρα και ας θέλεις να ξεσπάσεις κατά του εαυτού σου και των ανθρώπων που είναι δίπλα σου. Γιατί εσύ ήξερες πως σήμερα θα σηκωθείς να πας βόλτα, μετά θα δεις το δάσκαλο σου και τώρα πρέπει να μείνεις σπίτι και μόνο σπίτι!
Είναι πολύ δύσκολο να πρέπει να μείνεις σπίτι με έναν σύντροφο που σε κακοποιεί και που δεν έχεις βρει το θάρρος και τη δύναμη να απαλλαγείς. Εκεί που περίμενες τις ώρες που θα λείπει στη δουλειά ή για διασκέδαση τώρα είστε συνέχεια μαζί και μετράς τις μέρες για να δεις αν θα επιβιώσεις και πόσες μελανιές θα σημαδέψουν το σώμα σου και την ψυχή σου!
Είναι πολύ δύσκολο να είσαι άστεγος και να μένεις στον δρόμο, και εκεί που υπήρχαν άνθρωποι και οργανώσεις που σου πρόσφεραν ένα πιάτο φαΐ τώρα να μην έχεις κανέναν. Να κινδυνεύεις άμεσα από τον ιό γιατί είσαι εντελώς εκτεθειμένος και δεν υπάρχει καμιά πρόνοια και μέριμνα για σένα. Αλλά κυρίως.. είναι τραγική ειρωνεία να ζητάνε από όλους να μείνουν σπίτι και εσύ να μην έχεις ένα!
Είναι πολύ δύσκολο να εργάζεσαι και να μην σου κολλάνε ένσημα.. και τώρα που σχεδόν τα πάντα είναι κλειστά και ακούς για το επίδομα των 800 ευρώ, εσύ ξέρεις πως δεν θα πάρεις ούτε 100. Αναρωτιέσαι πως θα βγει ο μήνας, ίσως και οι μήνες, χωρίς να έχεις το παραμικρό στην τσέπη σου. Γιατί φυσικά στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία όλα ακολουθούν το γράμμα του νόμου και αν εργάζεσαι στα «μαύρα» κακό του κεφαλιού σου…
Είναι πολύ δύσκολο να είσαι γιατρός, νοσηλευτής και να προσπαθείς να σώσεις ανθρώπινες ζωές. Να έρχεσαι αντιμέτωπος με τον ιό και να δίνεις όλο σου τον εαυτό για να μην καταρρεύσει το ήδη επιβαρυμένο σύστημα υγείας. Η βάρδια γίνεται βάρδιες, το ρεπό δεν υπάρχει και πριν καλά καλά το καταλάβεις δεν θυμάσαι πότε ήταν η τελευταία φορά που ήπιες νερό, έφαγες σπιτικό φαγητό, είδες την οικογένεια σου και έπεσες να ξαπλώσεις μετά από μια εξουθενωτική μέρα στη δουλειά!
Είναι πολύ δύσκολο να είσαι φαρμακοποιός ή υπάλληλος σε σουπερμάρκετ και να εργάζεσαι ατελείωτες ώρες και κάτω από αντίξοες συνθήκες για να παρέχεις στους συνανθρώπους σου όλα όσα χρειάζονται για να μη τους λείψει τίποτα αυτόν το δύσκολο καιρό. Το ωράριο σου αυξήθηκε, η Κυριακή έγινε εργάσιμη μέρα.. και εσύ πραγματικά χρειάζεσαι να μείνεις σπίτι!
Είναι πολύ δύσκολο να είσαι αστυνομικός και να περιπολείς τους δρόμους ζητώντας από τους ανθρώπους να επιστρέψουν στα σπίτια τους και να προφυλαχτούν. Να κάνεις περιπολίες προκειμένου να προστατεύσεις τις ιδιοκτησίες των πολιτών που είναι κλειστές αλλά ταυτόχρονα να πρέπει να συλλαμβάνεις και όλους όσους παραβαίνουν τα μέτρα της κυβέρνησης και ανοίγουν τα καταστήματα τους γιατί έτσι τους κάπνισε!
Είναι πολύ δύσκολο να είσαι στρατιώτης και να βρίσκεσαι εδώ και εβδομάδες στα σύνορα με την Τουρκία στον Έβρο, προσπαθώντας να απωθήσεις τους ανθρώπους που χρησιμοποιεί ο Ερντογάν για να εκβιάσει τα συμφέροντα του. Ανθρώπινες ζωές που για το καπρίτσιο ενός προέδρου χρησιμοποιούνται ως πιόνια για να περάσουν τα σύνορα.. και εσύ στέκεσαι προασπίζοντας τα ελληνικά σύνορα τη στιγμή που η πανδημία εξαπλώνεται.
Αλλά ξέρεις τι είναι τελικά πιο δύσκολο;
Δύσκολο, ως και ακατόρθωτο, είναι να μείνεις μέσα γιατί κάποιος στο ζητάει για το καλό σου και το καλό των γύρω σου. Δύσκολο είναι να βρίσκεσαι στο σπίτι έχοντας ίντερνετ, υπολογιστή, τηλεόραση, κινητό, Netflix, ταινίες, σειρές, βιβλία, επιτραπέζια, ζέστη, νερό, φαγητό, υγεία, ασφάλεια, την οικογένεια σου.
Σε καταλαβαίνω. Πρέπει να είναι πολύ δύσκολο να έχεις τα πάντα και να σου λένε ένα πράγμα…
ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ!».
