Της Γεωργίας Τζαγκαράκη
Η δεκαετία των ’90s αποτελεί για όσους έχουν πατήσει την τρίτη δεκαετία της ζωής τους, την πιο γλυκιά ανάμνηση των παιδικών τους χρόνων. Ποιος από εμάς δεν θα ήθελε να γυρίσει για λίγο εκεί; Τότε που όλα έμοιαζαν πρωτόγνωρα και αθώα -ακόμα και αν δεν ήταν.
Αν ωστόσο ανήκεις στην μεταγενέστερη εποχή και θες να δεις αν κάποιος ήταν παιδί ή έφηβος στα ’90s, δείξ’ του τις παρακάτω εικόνες-σύμβολα της λαμπερής εκείνης περιόδου.
Αν συγκινηθεί, να ξέρεις έχει καβατζάρει τα 35 κατά πολύ.
Τις εικόνες της πήραμε από την σελίδα «Νοσταλγοί Ογδόντα Ενενήντα» και μας χαρίζουν αυτό ακριβώς που προδίδει το όνομά της: μια μικρή έως μεγάλη νοσταλγία.
Το σκυλάκι Go-Go
Το χαριτωμένο σκυλάκι που συνήθως ερχόταν δώρο από τον Άγιο Βασίλη, μπορεί να βρίσκεται ακόμα στο πατάρι του πατρικού σου. Αποτελούσε διακαή πόθο των κοριτσιών αφού περπατούσε και έβγαζε έναν γλυκό ήχο γαβγίσματος που δεν ανταποκρινόταν σε καμία περίπτωση στην πραγματικότητα.
Συνήθως μετά από αυτό, τα παιδάκια ζητούσαν πραγματικό σκυλάκι από τους γονείς και η αλήθεια είναι πως είναι τόσο όμορφο όσο δηλώνει στην ετικέτα του.
Game Boy
Για τα αγόρια το game boy ήταν ότι το παραπάνω σκυλάκι για τα κορίτσια. Ο πόθος που δεν ήταν εύκολο να αποκτηθεί, όμως όταν συνέβαινε όλα έμοιαζαν όμορφα και έκαναν τον κάτοχο του, το πιο δημοφιλή άτομο της παρέας.
Τοπίνο
Ήταν το ρόφημα του Σαββατοκύριακου και ενίοτε αποτελούσε μέσο απειλής για τα παιδάκια που δεν κάθονταν φρόνιμα. Ναι, καλά καταλάβατε είναι η ελληνική προσπάθεια απέναντι στο πασίγνωστο milko και ακόμα και σήμερα έχουμε την υπέροχη γεύση του στο μυαλό μας, αφού κάποτε σηματοδοτούσε πως έφτασε το Σάββατο.
Σκορδάκια- Καψούλια
Η πρώτη επαφή με τον τραμπουκισμό είχε αυτή την εικόνα. Από τη μια τα άκακα σκορδάκια που χτυπώντας τα στο πάτωμα έκαναν έναν ήχο και από την άλλη τα επικά καψούλια που έμπαιναν στα ψεύτικα όπλα των λιλιπούτειων καρναβαλιστών.
Αυτή είναι μια εικόνα που προκαλεί ρίγη συγκίνησης σε όλους, ακόμα και στους γονείς.
Τσίχλες Asterix
Ποιος από εμάς δεν έχει προσποιηθεί πως καπνίζει βάζοντας στο στόματα του αυτές τις θρυλικές τσίχλες που μας έχουν στοιχειώσει; Όλοι είναι η απάντηση.
Lucky Cap
Αποτελούσε το παγωτό των ονείρων μας και όχι, σε καμία περίπτωση δεν ήταν το πιο νόστιμο παγωτό που υπήρχε. Η μαγεία βρισκόταν στο κάτω μέρος του, όπου κρυβόταν το παιχνιδάκι που ψάχναμε.
Το παγωτό ήταν απλά η πρόφαση. Αλλάζουν τελικά οι άνθρωποι με τα χρόνια…
Chipicao
Ως chipicao οριζόταν το πιο τέλειο κρουασάν του κόσμου και ως Chipi το ξανθό αγόρι-έμβλημα με τα περίεργα μαλλιά που προωθούσε κάποια «επικίνδυνα» παιχνίδια στις κάρτες του, με την ώριμη ένδειξη πως δεν πρέπει να τα δοκιμάσουμε σπίτι χωρίς επίβλεψη.
Πάνε πολλά χρόνια που δεν το έχεις δει, όμως ποτέ δεν το ξεπέρασες.
