Της Γεωργίας Τζαγκαράκη
Πρώην. Μια λέξη, χιλιάδες συναισθήματα. Όταν σκεφτόμαστε τον πρώην μας, για όποιον λόγο και αν χωρίσαμε, υπάρχουν στιγμές που μας πιάνει μια γλυκιά μελαγχολία.
«Τι κάνει;», «Τι σκέφτεται;», «Πώς να νιώθει μακριά από εμένα;». Ως εδώ καλά, όμως δεν μένουμε πάντα ως εκεί. «Μήπως τον άφησα εύκολα;», «Μήπως θα άξιζε μια δεύτερη ευκαιρία;».
Ας είμαστε ειλικρινείς και ας κοιτάμε και λίγο πιο μακριά από αυτές τις μοιραίες σκέψεις.
Αν βρίσκεσαι στο σημείο που σκέφτεσαι σοβαρά να επιστρέψεις στον πρώην σύντροφό σου, πρέπει να αποδεχτείς μέχρι πολύ βαθιά μέσα σου πως αυτός ο άνθρωπος θα είναι πάντα ο ίδιος. Θα είναι πάντα αυτός με τα καλά του και με τα άσχημά του, εκείνα που λογικά σε έκαναν να χωρίσεις τότε.
Αν σκέφτεσαι να επιστρέψεις σε εκείνον, πρέπει να δεχτείς πως ο μόνος τρόπος που θα το κάνει να πάει καλά αυτό, είναι να μην περιμένεις πως θα αλλάξει.
Φυσικά μπορεί για να σε κάνει να επιστρέψεις, να σε κάνει να πιστέψεις πως θα αλλάξει όλα όσα σε ενοχλούσαν, αλλά οφείλεις στον εαυτό σου να είσαι πιο έξυπνη από αυτό. Η ερώτηση, λοιπόν, που πρέπει να κάνεις στον εαυτό σου είναι η εξής: «Τον θέλω στα αλήθεια έτσι ακριβώς όπως είναι;».
Αν η απάντηση είναι θετική, δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα και είναι πολύ ασφαλές το να γυρίσεις.
Αντίθετα, αν βάζεις στην σκέψη σου «ναι μεν, αλλά», σκέψου πως πιθανά να βιώσεις σύντομα έναν ακόμα χωρισμό. Αξίζει; Καλά δεν τα έχεις πάει ως τώρα; Ποιος θέλει να το ζήσει αυτό για δεύτερη φορά; (στην καλύτερη περίπτωση).
