Της Τζίλα Ζυλυφτάρι
Το αντίο είναι μία λέξη που πάντα κουβαλάει μαζί της τον πόνο του αποχωρισμού, είτε προφέρεται ξεκάθαρα, είτε όχι. Ίσως, μάλιστα, η δεύτερη περίπτωση να είναι η πλέον επώδυνη, αφού οι πράξεις αφήνουν να εννοηθεί αυτό που οι λέξεις αδυνατούν να περιγράψουν.
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι από τη φύση τους περίπλοκες, ιδίως οι ερωτικές, οι οποίες διακατέχονται από το αίσθημα του εθισμού που συχνά μας κάνει να μεθάμε από τον έρωτα, να εξιδανικεύουμε πρόσωπα και να κλείνουμε τα μάτια σε ενδείξεις.
Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή της συνειδητοποίησης, καθώς, κάπου εκεί, προσγειώνεσαι απότομα από τα ροζ συννεφάκια στη γήινη αλήθεια.
Αλλά εσύ όσο κι αν καταβάλεις την προσπάθειά σου δε μπορείς να ξεκολλήσεις τη σκέψη σου από πάνω του, εκφράζοντας το ή όχι, με αποτέλεσμα εκείνος να κυριαρχεί παντού, σε αναμνήσεις, λέξεις, μυρωδιές και εικόνες.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Το άλλο σου μισό
Πιστεύεις στη φιλοσοφία του ενός και μοναδικού ή καλύτερα του άλλου μισού που θα συμπληρώνει κάθε σου κενό αλλά και θα απογειώνει κάθε δυνατή σου πτυχή. Φαντάστηκες το μέλλον σου μαζί του και ήταν παρών σε κάθε επερχόμενο στόχο.
Αγάπησες αυτό που ήσουν μαζί του
Μετά τον χωρισμό εκείνο που μένει είναι οι ωραίες στιγμές, οι χαρούμενες, οι ευτυχισμένες. Ο άνθρωπος έχει την τάση να σβήνει από τη μνήμη του κάθε κακή ανάμνηση που μπορεί να αναβιώσει πόνο και αρνητικά συναισθήματα κι έτσι πιστεύεις πως μαζί του ήσουν η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.
Ο έρωτας με έρωτα περνάει τελικά;
Δε θα λέγαμε πως αυτό είναι το σωστό βήμα ύστερα από ένα χωρισμό, όμως, σίγουρα, η γνωριμία με ένα άτομο που θα κεντρίσει το ενδιαφέρον σου θα σε κρατήσει απασχολημένη εξερευνώντας μια καινούργια προσωπικότητα. Όσο δύσκολο κι αν φαντάζει να ενθουσιαστείς άμεσα, αυτό θα αποτελέσει ένα σταθερό stepping stone προς την επιτυχία.
Ο χρόνος λειτουργεί αντιθετικά σε κάθε περίπτωση. Στη δική μας, όμως, θα χτίσει εμπειρίες στις οποίες όταν θα γυρνάς να τις ξανακοιτάς, απλώς θα χαμογελάς.
