Της Γεωργίας Τζαγκαράκη
Υπάρχουν κάποιες στιγμές -εν μέσω καραντίνας λίγο περισσότερες- που νιώθεις πως στο στομάχι σου υπάρχει ένα ηφαίστειο και η λάβα του φτάνει μέχρι το λαιμό σου, έτοιμη να εκσφενδονίσει λόγια, κουβέντες και βρισιές που αργότερα θα μετανιώσεις.
Για κάποιο λόγο, ειδικά εμείς οι γυναίκες και ειδικά κάποιες συγκεκριμένες μέρες του μήνα, έχουμε εκείνα τα νεύρα που ξέρουμε πως όταν ξεσπάσουν, ο συνομιλητής μας θα περάσει πολύ πολύ δύσκολα.
Η εύκολη λύση είναι να μείνεις εκεί και να «φαγωθείς» μαζί του, για να ξεσπάσεις, για να χαλαρώσεις τον εσωτερικό σου κόσμο. Δεν έχει σημασία αν φταίει ο σύντροφός σου ή όχι, η ένταση είναι προς πάσα κατεύθυνση και πρέπει να εκτονωθεί.
Αν ανήκεις σε αυτή την κατηγορία γυναικών, πρέπει να ξέρεις πως αργά ή γρήγορα, τα νεύρα αυτά δεν θα σου βγουν σε καλό, μιας και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μην αντέξει ο φίλος σου αυτά τα λόγια.
Τι κάνουμε λοιπόν για να μη βρεθούμε προ εκπλήξεως;
Μιμούμαστε την Φοίβη από τα «Φιλαράκια», παίρνουμε τον χρόνο μας και αν θέλουμε ουρλιάζουμε λίγο στο μαξιλάρι μας. Αν δεν σου φαίνεται ok αυτό, μπορείς να πάρεις το αμάξι να βάλεις τέρμα μουσική και να φωνάξεις μέχρι να ηρεμήσει όλο αυτό το φούντωμα που νιώθεις.
Πρέπει να ξέρεις πως τα νεύρα βρίσκονται στο κόκκινο συνήθως για μισή ώρα, μετά μαλακώνουμε. Γιατί, λοιπόν, να χάσεις το δίκιο σου με φωνές και βρισιές και να μην αποφύγεις την ψυχοφθόρα αυτή μάχη;
Πρέπει να ξέρεις πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν αντέχουν να ακούν άσχημα πράγματα ή υστερίες και φεύγουν υπό το φόβο πως θα το ξανά βιώσουν. Μήπως πρέπει, λοιπόν, να το διαχειριστείς λίγο πιο έξυπνα;
Στο φινάλε, ακόμα και αν χωρίσεις, γιατί να μείνεις στο μυαλό του σαν την παρανοϊκή που δεν μπορεί να κοντρολάρει τον εαυτό της;
Εμπρός στο δρόμο που χάραξε η Φοίβη λοιπόν!
