Της Γεωργίας Τζαγκαράκη
Το νησάκι Λασκέτι, που βρίσκεται κοντά στον Καναδά, αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση αναφορικά με τον τρόπο με τον οποίο οι κάτοικοι έχουν αποφασίσει να ζουν τη ζωή τους.
Έχοντας ως δεδομένο πως όλοι μας, προσπαθούμε να διευκολύνουμε την ζωή και την καθημερινότητα μας, ανάλογα με τις δυνατότητες μας, μια ομάδα 350 ανθρώπων καταφέρνει να καταρρίψει όλα όσα εμείς θεωρούμε δεδομένα.
Το νησί βρίσκεται αποκομμένο και εκτός δικτύου χωρίς να διαθέτει καν ρεύμα, ενώ οι κάτοικοι είναι ευτυχισμένοι με τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης.
Η θεωρία τους βασίζεται στην απλότητα και την λιτότητα της καθημερινότητας, ενώ παράλληλα η αλληλεγγύη και η βοήθεια είναι αρχές που τοποθετούνται στην πυραμίδα των αναγκών τους. Κάποιοι θεωρούν πως το νησί είναι ένα άντρο των χίπις, όμως η πραγματικότητα διαφέρει κατά πολύ.
Ο ιστότοπος του νησιού που παρέχει πληροφορίες για τον τρόπο διαβίωσης των Lasqueterians ξεκαθαρίζει πως δεν πρόκειται για στοχευμένη ενέργεια επιστροφής στο παρελθόν.
Αντίθετα, αναφέρει πως η κοινότητα είναι πλήρως εκπαιδευμένη και διαθέτει από καλλιτέχνες και ποιητές έως ψαράδες, υλοτόμους και γεωργούς.
Με λίγα λόγια φαίνεται πως το μικρό νησί που απεχθάνεται την εξέλιξη και την τεχνολογία, ακόμα και το ηλεκτρικό ρεύμα, έχει βρει δικούς τους τρόπους ώστε να αναπτύσσει εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Η ενέργεια παράγεται από ανεμογεννήτριες και το πόσιμο νερό συλλέγεται από τα πηγάδια.
Στο Λασκέτι υπάρχει μια νοσοκόμα που δέχεται τα περιστατικά, ενώ οι ανάγκες τροφής καλύπτονται από την καλλιέργεια βιολογικών φρούτων, λαχανικών. Φυσικά τα θαλασσινά που χαρίζει η θάλασσα είναι πάντα ευπρόσδεκτα.
Οι κάτοικοι του νησιού δεν γνωρίζουν τι σημαίνει αστυνόμευση, παρόλα αυτά φαίνεται πως αυτό δεν φέρει ουσιαστικά προβλήματα.
Στο Λασκέτι, οι καλλιτέχνες πωλούν τα έργα τους, ενώ τα καταστήματα δεν εκλείπουν. Κάπως έτσι λειτουργεί η οικονομία. Το αντίτιμο που δίνεται για την αγορά προϊόντων είναι καθαρά στο χέρι του πελάτη αφού μπορεί να δώσει ό,τι θέλει στον επαγγελματία για να αγοράσει τα προς το ζην.
Σε πολλές περιπτώσεις η οικονομία χαρακτηρίζεται ανταλλακτική.
Αυτή η κοινότητα που έχει αποφασίσει να λειτουργεί σε δικούς της ρυθμούς, πλήρως ανεξάρτητη και αποκομμένη από αυτό που μπορούμε να χαρακτηρίσουμε «πολιτισμό», μοιάζει να μοιράζει χαρά στους κατοίκους της.
Μπορεί να φαίνεται αδιανόητο στους υπόλοιπους, όμως εκεί λειτουργεί και για εκείνους μοιάζει ιδεατό.
