Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Οι σειρές είναι σαν τα γεμιστά. Σε κάποιους αρέσουν σκέτα και σε κάποιους άλλους με κιμά. Οπότε περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.
Η σειρά «Into the night» συζητήθηκε πολύ τελευταία και όχι άδικα. Η υπόθεση, υπέροχη: Ένας αξιωματικός του ΝΑΤΟ μαθαίνει μια απόρρητη πληροφορία: Ο ήλιος λόγω μιας ανωμαλίας από την επόμενη μέρα και στο εξής θα σκοτώνει με το φως του κάθε ζωντανό οργανισμό που θα βρεθεί στο πέρασμά του.
Ο αξιωματικός καταλαμβάνει ένα αεροπλάνο και ζητεί να πετάξει προς τη δύση καθώς μόνο η νύχτα είναι πλέον ασφαλής. Δυστυχώς η τόσο ενδιαφέρουσα ιδέα δεν αναπτύσσεται σεναριακά όσο και όπως θα έπρεπε.
Προφανώς λόγω χαμηλού μπάτζετ (πρόκειται για παραγωγή του Βελγίου) η συνέχεια δεν κορυφώνεται ποτέ όσο προμήνυε η αρχή. Προσοχή, δεν πρόκειται να μετανιώσεις αν το ξεκινήσεις (μίνι σειρά 6 επεισοδίων είναι), αλλά δεν θα πέσεις και… τα ανάσκελα από τον ενθουσιασμό σου.
Είναι προφανές ότι αν επρόκειτο για αμερικανική παραγωγή όλα θα ήταν εντελώς διαφορετικά και ίσως σήμερα να μιλούσαμε για σειρά που θα θύμιζε κάτι από LOST.
Αν έχετε χρόνο και διάθεση να δείτε μια αξιοπρεπή σειρά, μην διστάσετε, δεν θα το μετανιώσετε. Απλώς και εσείς στο τέλος θα μείνετε με ένα «αν». Τι θα συνέβαινε αν το μπάτζετ ήταν μεγαλύτερο και το σενάριο αρτιότερο. Μια μεγάλη ευκαιρία χάθηκε…
