Της Γεωργίας Τζαγκαράκη
Έχει άραγε ανάγκη μια νοτιοκορεάτικη ταινία, αφού σάρωσε στα βραβεία Καννών, αλλά και στα SAG, να καταξιωθεί κερδίζοντας το πολυπόθητο αγαλματάκι των Όσκαρ;
Η περίπτωση «Παράσιτα» φέτος ήρθε να ταράξει τα ήσυχα αμερικάνικα βραβεία Όσκαρ και να προταθεί-εκτός των άλλων– και για το υπέρτατο βραβείο του θεσμού, κάτι που έχει συμβεί σε ξενόγλωσση ταινία μόνο δώδεκα φορές στα 91 χρόνια των Όσκαρ, δίχως όμως να έχει καταφέρει κάποια από αυτές να… χαϊδέψει τον χρυσό Θείο.
Τα «Παράσιτα» του Νοτιοκορεάτη Μπόνγκ Τζουν Χο, είναι ένα κωμικοτραγικό θρίλερ, που όμοιο του δεν έχουμε πολλές φορές την δυνατότητα να παρακολουθήσουμε στη μεγάλη οθόνη. Πόσο μάλλον να γίνει box-office, μιας και μέχρι σήμερα έχει αποφέρει πάνω από 73 εκατομμύρια δολάρια στη Νότια Κορέα και περίπου 30 εκατομμύρια δολάρια στις ΗΠΑ.
Προφανώς και αν η ταινία δεν κατακτήσει το Όσκαρ καλύτερης ταινίας, στο τέλος της ημέρας ο παραγωγός, σκηνοθέτης και οι ηθοποιοί θα είναι ευχαριστημένοι, μιας και θα έχουν με πλήρη αξιοπρέπεια καταφέρει να κονταροχτυπηθούν με τα «τέρατα». Αν όμως η ταινία φύγει νικήτρια, θα πρόκειται για μια ιστορική στιγμή για τον θεσμό και την Ακαδημία Κινηματογράφου.
Τα «Παράσιτα» δεν υστερούν σε τίποτα από τους αντιπάλους τους καλλιτεχνικά. Και η αλήθεια είναι πως μόνο ως αουτσάιντερ μπορούν να χαρακτηριστούν. Ο λόγος είναι ο προφανής και μπορεί να συνοψιστεί σε μια ατάκα της ταινίας.
«Είναι πλούσιοι αλλά παρ’ όλα αυτά είναι καλοί», λέει ο πρωταγωνιστής στη σύζυγό του για να πάρει ως απάντηση: «Είναι καλοί, επειδή είναι πλούσιοι. Αν ήμουν και εγώ πλούσια, καλή θα ήμουν». Είναι γνωστό όλα αυτά τα χρόνια πως τέτοιου είδους πολιτικά μηνύματα δεν θα εκτιμηθούν από την αυστηρή και σοβαροφανή Ακαδημία Κινηματογράφου. Ένας άλλος λόγος που μπορεί να τη κάνει να μοιάζει χαμένη από τώρα είναι το τέλος της. Τα «Παράσιτα» δεν έχουν happy end και η Ακαδημία έχει δείξει πως αγαπάει ιδιαίτερα να… χαμογελάει κατά τη διάρκεια των τίτλων τέλους.
Η αλήθεια φυσικά είναι πως ο ανταγωνισμός φέτος είναι τεράστιος. Πόσο εύκολο είναι να έχεις να αντιμετωπίσεις το αντιπολεμικό έπος «1917» των 10 υποψηφιοτήτων ή τον «Τζόκερ» των 11;
Όπως και να έχει όμως ,η ευφυής πλοκή των «Παράσιτων», το γεγονός πως μια νοτιοκορεάτικη παραγωγή μας έβαλε σε μια αίθουσα κινηματογράφου, αλλά και η αγάπη μας για την νίκη των αδύναμων, θα μας κάνει να πανηγυρίσουμε την νίκη τους το βράδυ της 9ης Φεβρουαρίου. Επειδή εμείς πιστεύουμε σε αυτήν…
