Της Γεωργίας Τζαγκαράκη
30 Οκτώβρη 1938: «Καλησπέρα κυρίες και κύριοι διακόπτουμε το πρόγραμμα μας για έκτακτο δελτίο. Στις 7:40 ο καθηγητής Φάρελ από το παρατηρητήριο του Σικάγο ανέφερε εκρήξεις διάφορων αερίων στον πλανήτη Άρη. Επιστρέφουμε και πάλι στην έκτακτη επικαιρότητα μιας και ένας μετεωρόλιθος έπεσε στη Γη εκ τον οποίο κατέφθασαν πλάσματα από τον Άρη. Η ακριβής τοποθεσία λέγεται πως είναι κοντά στο Πρίστον του Νιου Τζέρσεϊ».
Με αυτά τα λόγια διέκοψε τη κανονική ροή του προγράμματος του ο ραδιοφωνικός σταθμός CBS μια γλυκιά φθινοπωρινή νύχτα όπου όλοι οι Αμερικανοί βρίσκονταν στο σπίτι τους γιορτάζοντας το Halloween.
Λίγες ώρες πριν ο δαιμόνιος Όρσον Γουέλς είχε αποφασίσει πως θα διασκευάσει ραδιοφωνικά τη νουβέλα «Πόλεμος των Κόσμων» χωρίς πραγματικά να πιστέψει πως θα συμβεί αυτό που ακολούθησε.
Τον ρεαλισμό ενίσχυσε η σκηνοθετική οδηγία του πολυμήχανου τότε 23χρονου, να μη δοθεί ποτέ διάλειμμα για διαφημίσεις. Η ιστορία εξελισσόταν με φυσιολογικό ρυθμό και όσο περνούσε η ώρα κορυφωνόταν καθώς οι περιγραφές φάνταζαν αληθινές. Θύμιζαν ιστορία τρόμου που ο ίδιος ο παρουσιαστής μετέδιδε σαν να έβλεπε μπροστά του.
Το αποτέλεσμα αυτή της άτυπης φάρσας προκαλεί κλαυσίγελο καθώς όπως σημειώθηκε τη μετάδοση του συμβάντος άκουσαν περισσότεροι από 6.000.000 άτομα εκ των οποίων 1.700.000 τρομοκρατήθηκαν.
Οι κάτοικοι του Νιου Τζέρσεϊ θεώρησαν πως η επιδρομή των Αρειανών θα ξεκινούσε από τον τόπο τους και εγκατέλειψαν τα σπίτια τους παίρνοντας μαζί τα απολύτως απαραίτητα αντικείμενα.
Όπως είναι λογικό μεταξύ του ψέματος και της πραγματικότητας, το ψέμα πρυτάνευσε καθώς και η φαντασία των λιγότερο ψύχραιμων φάνηκε πως δεν έχει όρια. Υπήρξαν άνθρωποι που επιβεβαίωναν πως η αστυνομία διέταξε να εκκενωθεί η Νέα Υόρκη, άλλοι ορκίζονταν πως έβλεπαν Αρειανούς. Ενώ ευτυχώς ο πανικός δεν έφερε θύματα κάποιοι προσπάθησαν να αυτοκτονήσουν λίγο πριν την υποτιθέμενη ολική καταστροφή, χωρίς αποτέλεσμα.
Την εκπομπή διέκοψε η αστυνομία που εισέβαλε να σταματήσει την εκπομπή και μόνο τότε ο Γουέλς αντιλήφθηκε τον πανικό που ο ίδιος προκάλεσε.
Στην πραγματικότητα όλο αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί μια κακόγουστη φάρσα, το δίδαγμα όμως που άφησε είναι η τεράστια δύναμη που έχουν τα ΜΜΕ, να τρομοκρατούν ή να καθησυχάζουν. Η επόμενη μέρα βρήκε τους Αμερικανούς να προσπαθούν να συνέλθουν από το σοκ, τον υπόλοιπο πλανήτη να γελάει με το πάθημα τους και τον Αδόλφο Χίτλερ να βιώνει μια από τις πιο ωραίες μέρες του.
Και φυσικά μόλις είχε γεννηθεί μια σκηνοθετική διάνοια…
