Οι μεγαλύτερες ανασφάλειες των γυναικών στην αρχή μιας σχέσης

Η επιστήμη έχει την απάντηση.
Οι μεγαλύτερες ανασφάλειες των γυναικών στην αρχή μιας σχέσης

Της Μάρως Καρούση 

Εάν κάτι έχει απασχολήσει ουκ ολίγες φορές σύσσωμη την επιστημονική κοινότητα, είναι το πώς ακριβώς λειτουργεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος και πώς οι άνθρωποι καταλήγουν εν τέλει σε κάθε δαιδαλώδη, βασανιστική σκέψη που αναπτύσσουν.

Αν κάποια περίσταση κάνει το έδαφος να είναι πιο πρόσφορο για να αναπτυχθούν θεωρίες και να αρχίσουν να ξεφυτρώνουν ανασφάλειες, αυτό δεν είναι άλλο από την αρχή μιας σχέσης, αφού ούτε είσαι σίγουρη ότι σε θέλει 100%, ούτε τον γνωρίζεις ώστε να τον εμπιστεύεσαι και γενικά στο κεφάλι σου πρωταγωνιστεί ένα τεράστιο ερωτηματικό.

Σε αυτή την περίπτωση, ήρθε η επιστήμη και εξέτασε ένα αρκετά μεγάλο δείγμα γυναικών μόλις πρωτοξεκινούν μια σχέση και γνωρίζουν τον σύντροφό τους και απεφάνθη πως προκύπτουν τρεις πολύ σημαντικές ανασφάλειες στην πλειονότητα τους.

Δεν θα ξανατηλεφωνήσετε ποτέ  

Πόσοι -χωρίς καμία λογική- κανόνες έχουν προκύψει για το πότε πρέπει να περιμένεις το «σωστό» τηλεφώνημα μετά το πρώτο ραντεβού, με πιθανότερη απάντηση την τρίτη μέρα.

Αυτό δεν προκαλεί κανένα πρόβλημα μέχρι εδώ. Όταν όμως βγαίνουν με κάποιον και τους λέει «Θα μιλήσουμε την Παρασκευή», λυπάμαι, αλλά πρέπει να μιλήσετε την Παρασκευή.

Οι μεγαλύτερες ανασφάλειες των γυναικών στην αρχή μιας σχέσης

Με θέλει μόνο για s e x 

Τεράστια ανασφάλεια κάθε γυναίκας που βγαίνει πρώτο ραντεβού, είτε ενδώσει από την πρώτη στιγμή, είτε ενδώσει στην εκατοστή συνάντηση.

Ό,τι και να γίνει, μέχρι να γίνει η πιο στενή σας επαφή, στο μυαλό της θα περιτριγυρίζει μόνο ένα πράγμα, ένα συνεχόμενο -μήπως-με-θέλει-μόνο-για-αυτό.

Μιλάει/Βλέπει/Βγαίνει και με άλλες 

Δεν τον ξέρεις καλά, δεν σε ξέρει καλά και αυτό δημιουργεί βασικά προβλήματα.

Η εμπιστοσύνη είναι βασικό κριτήριο για να ανθίσει σωστά μια σχέση, ή μια γνωριμία με καλές βάσεις, με τις περισσότερες γυναίκες της έρευνας να μην είναι και πολύ θετικές στο να σταματήσουν τα υποθετικά σενάρια και να επενδύσουν ρεαλιστικό στο «καινούργιο» που έρχεται.

Μήπως τελικά δεν υπάρχει λόγος να αγχωνόμαστε τόσο πολύ;