Παγκόσμια Ημέρα Ευτυχίας: Τι είναι τελικά αυτό που δεν παύουμε να κυνηγάμε;

Νοιώθεις ευτυχισμένη; Σήκωσε το χέρι!
Οι 5 αλλαγές στην καθημερινότητά σου που θα σε κάνουν πιο χαρούμενη

Της Τζίλα Ζυλυφτάρι

Από τα ανεβασμένα ψηλά, βουτηγμένα στα λασπόνερα χεράκια και εκείνο το στριφογυριστό γλυφιτζούρι-λαβύρινθος που κατέληγε, σχεδόν πάντα, σε αδιέξοδο έως και σήμερα την αναζητάς.

Πολλές φορές την ακουμπάς, τη γεύεσαι και εύχεσαι να μη τελειώσει ποτέ. Εκείνη από τη μεριά της ως σωστό θηλυκό ξέρει καλά να λικνίζεται αισθησιακά, αποτελώντας αντικείμενο πόθους που πάντα θα φλερτάρει με την ηδονή της κατάκτησης.

Ξεγλιστράει μαεστρικά, απολαμβάνει να πολιορκείται και τελικά ενδίδει σε εκείνους που η προσπάθεια γίνεται αυτοσκοπός. Τότε που οι καθρέφτες μετατρέπονται σε παράθυρα και το μυαλό μουδιάζει από την εξωπραγματική θέα.

Αχ, ευτυχία.

Για εκείνη γράφτηκαν τα καλύτερα τραγούδια, γυρίστηκαν οι καλύτερες ταινίες. Στόλισε την τέχνη με την αισιόδοξη χροιά της.

Η έκρηξη χρωμάτων τρυπάει εκτυφλωτικά τα μάτια και οι ορισμοί προσπαθούν να αποτυπώσουν με λέξεις αυτό το μόνιμο χαμόγελο. Δύσκολο, όμως.

Αχ ευτυχία.

Ίσως είναι όταν τα πιο τρελά όνειρα ταυτίζονται με τη πραγματικότητα.

Αχ ευτυχία.

Ίσως «είναι όταν αυτά που σκέφτεσαι, αυτά που λες και αυτά που πράττεις βρίσκονται σε αρμονία».

Αχ ευτυχία.

Ίσως «είναι η κατανόηση της πλήρους ικανοποίησης που γεμίζει τη συνείδηση».

Ερωτευμένος μαζί της δεν περνάει μέρα που να μην την φέρνεις στο μυαλό σου. Την περιμένεις. Κάποιες φορές πρόκειται για ένα ταξίδι στο άγνωστο. Εναποθέτεις εκεί όλες τις ελπίδες σου, σαν τον «σούπερμαν» που θα έρθει να σε αρπάξει και να σε γλιτώσει από τη δύσκολη στιγμή.

Άλλες φορές, όμως, αργεί. Η αναμονή μπορεί να γίνει ανυπόφορη. Θα πέσεις, θα πονέσεις, μπορεί να βυθιστείς στο σκοτάδι. Το φως θα σε ενοχλεί. Τίποτα δεν θα έχει ενδιαφέρον, μα θα σηκωθείς. Θα την αναζητήσεις πάλι και εκείνη θα σου κλείσει το μάτι πονηρά.

Θα σε βάλει ξανά στο δικό της παιχνίδι και θα σε ιντριγκάρει. Τόσο που δεν θα μπορέσεις να αντισταθείς.

Αχ ευτυχία.

Ίσως τελικά αυτό να είναι και το ουσιαστικό τέλος κάθε ύπαρξης. Ίσως έτσι να δικαιολογείται κάθε αγώνας, κάθε μόχθος. Όμως, το δώρο που αποκτάς, τελικά, είτε είναι τα μάτια του αγαπημένου σου, είτε οι περήφανοι γονείς-θεατές της επιτυχίας σου, είτε η καριέρα ‘sky is the limit’ σε εθίζει στον κόσμο όπου πάντα το «συν» νικάει θριαμβευτικά κάθε «μείον».

Και αυτή τη φορά το «πάντα» ισχύει.