Γράμμα στην αγέννητη κόρη μου…

Είναι σπουδαίο που θα γεννηθείς γυναίκα και ήθελα να το ξέρεις.
Γράμμα στην αγέννητη κόρη μου...

Της Γεωργίας Τζαγκαράκη

Θα ‘θελα να ξέρεις πριν καν σχηματιστείς στο κορμί και το μυαλό μου, πως πολλές φορές στη ζωή σου θα εμφανιστούν διάφοροι που θα προσπαθήσουν να σε πείσουν για το αντίθετο.

Θα ήθελα, όμως, εσύ θα να παραμείνεις πιστή στην βασική ιδέα πως είσαι ίση με όλους. Και αυτό θα ισχύει μέχρι μόνο εσύ να σταματήσεις να το πιστεύεις.

Καμιά φορά οι πειρασμοί αυτοί θα σου μοιάζουν λίγο, θα έχουν γυναικεία μορφή και θα βασανίζουν το άδολο μυαλό σου με σκέψεις.

«Μήπως δεν αξίζω αρκετά; Μήπως αν ήμουν άντρας η ζωή θα ήταν πιο εύκολη για μένα; Γιατί να αιμορραγώ και να πονάω κάθε μήνα; Ίσως πιο ψηλά τη φούστα … Ίσως όχι γιατί προκαλώ… ωχ, κυτταρίτιδα είναι αυτό; Ίσως να φάω ένα μήλο για βράδυ»…

Αγνόησε τα όλα.

Γράμμα στην αγέννητη κόρη μου...

Άλλη φορά η μορφή αυτή θα είναι αντρική, θα θυμίζει έναν φίλο σου, ή έναν που σου αρέσει, ή έναν άντρα που σε προσέλαβε για δουλειά.

«Δεν αξίζεις! Είσαι προκλητική, τα ήθελες ! Είσαι ηλίθια… Πάχυνες»… μην κάνεις πίσω, ποτέ!

Αν συμβούν όλα αυτά φυσικά, εγώ θα ξέρω πως γεννήθηκες και μεγάλωσες. Θα έπρεπε να με κάνει χαρούμενη αλλά αυτό απλά δεν θα αρκεί.

Πραγματικά ευτυχισμένη θα είμαι όταν θα καταλάβω πως αντιλήφθηκες πως όλα είναι φωνές που δεν έχουν να κάνουν με σένα.

Εσύ δεν φταις και δεν έχεις καμία ευθύνη για το πώς σκέφτεται και θέλει να συμπεριφερθεί ένας άλλος άνθρωπος. Τα λόγια του θα είναι καθρέφτης για το πώς νιώθει εκείνος για τον εαυτό του και πίστεψε με, εσύ δεν έχεις καμία σχέση με αυτό…

Ενδέχεται οι φωνούλες πολλές φορές να ανήκουν στον εαυτό σου, όμως και πάλι δεν θα ευθύνεσαι εσύ. Είναι οι απόψεις που η κοινωνία στην οποία γεννήθηκες στις ρίζωσε στο dna σου από την στιγμή της σύλληψής σου. Αγνόησε τες και αυτές σε παρακαλώ.

Γράμμα στην αγέννητη κόρη μου...

Γνωρίζοντας όλα αυτά και πλημμυρισμένη απ’ την αγάπη μου πριν καν σε ακούσω να χτυπάς τον παλμό σου μέσα μου σου λέω πως δεν θα κινδυνεύσεις από τίποτα σε αυτή τη ζωή.

Και εγώ κάθε βράδυ, πριν κοιμηθώ θα σου ζητάω συγγνώμη που σε μεγάλωσα εδώ… σε ένα κόσμο που ψηφίζει νόμους για να είναι ίση η γυναίκα με τον άντρα… τα αυτονόητα δηλαδή…

Χαρούμενη ημέρα της γυναίκας.