Της Μάρως Καρούση
Για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου ισχύει ακριβώς ότι για κάθε μεγάλο παγκοσμίου φήμης star. Δηλαδή οι μισοί λατρεύουν να τον αγαπούν και οι άλλοι μισοί λατρεύουν να τον μισούν.
Βέβαια, αν θέλουμε να απλουστεύσουμε πιο πολύ τα πράγματα και να μιλήσουμε έξω από τα δόντια, θα λέγαμε πως εκείνοι που έχουν επιβιβαστεί στο πλοίο της αγάπης, τον υποστηρίζουν ακράδαντα.
Ποτέ δεν θα ακούσεις από κάποιο ζευγαράκι τα κλασικά που θα πουν οι άλλοι μισοί, οι ΑΛΛΟΙ, περί εμπορευματοποίησης των συναισθημάτων και γιορτή των ανθοπωλείων και ζαχαροπλαστείων.
Aυτοί λοιπόν, οι δεύτεροι μισοί θα διατυμπανίζουν μέχρι να σκάσει και το τελευταίο κόκκινο μπαλόνι καρδούλα, πόσο μάταιο είναι να γίνεσαι ένα με την μάζα και ότι όποιος αγαπάει, γιορτάζει κάθε μέρα. Εντάξει, σωστή σαν άποψη αλλά μην αρνείσαι πως αν βρεις εκείνον που θα κάνει την καρδούλα σου να χτυπάει λίγο πιο γρήγορα, και σου κάνει ένα δώρο τόσο ιδιαίτερο που ούτε εσύ ήξερες ότι λάτρευες τόσο πολύ, δεν θα άκουγες το Strangers in the night με άλλο αυτί.
Γιατί πολύ απλά σκέψου πως είναι μαγικό να υπάρχουν μέρες που απλά υμνείς και γιορτάζεις αυτά που σου αρέσουν και πώς γίνεται ο έρωτας να μην ανήκει σε αυτά;
Το θέμα είναι να καταφέρεις να κάνεις αυτή την μέρα δικιά σου, και να μην μπεις στο τριπάκι της εύκολης λύσης, γιατί κακά τα ψέματα, τον έρωτά σου δεν θα τον εκφράσεις με ένα πακέτο σοκολατάκια της τελευταίας στιγμής.
Δεν θα τον εκφράσεις με ένα μπουκέτο λουλούδια που έστειλες να σου αγοράσουν γιατί δεν είχες χρόνο. Έτσι, τον μειώνεις τον έρωτά σου και έτσι γίνεσαι μέρος της προαναφερθείσας μάζας. Δεν θα χαλάσει ο κόσμος αν αφιερώσεις λίγη ώρα να σκεφτείς τι πραγματικά αρέσει στον άνθρωπό σου, γιατί κακά τα ψέματα τα ΧLL αρκουδάκια δεν είναι και το πιο χαρούμενο θέαμα μέσα στο κατασκόταδο, όσο να ‘ναι μια τρομάρα την παίρνεις.
Όχι, τίποτα από αυτά δεν είναι ένδειξη ρομαντισμού, αντίθετα είναι ένδειξη μη φαντασίας, μη δημιουργικότητας και πάνω από όλα ένδειξη ότι ok, του Αγίου Βαλεντίνου είναι ας πάρω και ένα λουλούδι έτσι για το στυλ.
Φύγε από τα κλασσικά στερεότυπα και κάνε κάτι που θα κάνει τον άνθρωπο σου να σε κοιτάξει όπως σε κοίταξε εκείνη την ημέρα που καταλάβατε και οι δύο ότι ωπ εδώ κάτι υπάρχει.
Δεν χρειάζεται να οργανώσεις παρέλαση έξω από το σπίτι του αγαπημένου σου, ούτε να γράψεις ένα 3σέλιδο ποίημα που θα υμνεί τον έρωτα σας – εντάξει υπάρχει και το κοινό του Notebook που θα το εκτιμούσε αρκετά. Αναφερόμαστε σε απλά ρεαλιστικά πράγματα.
Γύρνα λίγο νωρίτερα από την δουλειά και περάστε την μέρα μαζί. Ίσως είναι η γιορτή της εμπορευματοποίησης και ίσως όσο περνάνε τα χρόνια οι haters της ημέρας όλο και να αυξάνονται…
…αλλά μην μου πεις ότι αν ο αγαπημένος σου, σου χαρίσει εκείνο τον δίσκο που χάζευες ώρα σε ένα ξεχασμένο μαγαζί στο Μοναστηράκι, με εκείνο το τραγούδι που σου είχε «κολλήσει» μήνες, δεν θα το χόρευες μαζί του στις 14 Φεβρουαρίου.
