Της Ελένης Τύπου
Ναι, υπάρχουν τα δείπνα βγαλμένα από βιβλίο, που ήταν τέλειος, που υπήρχε ένα κερί στη μέση και τζαζ μουσική και αυτός δεν έπαιρνε τα μάτια του από πάνω σου. Εντάξει, εντάξει, αυτό είναι το μυθιστορηματικό δείπνο.
Αλλά αυτό το δείπνο έχει να κάνει με σένα και με αυτόν. Μπορείς να φανταστείς ένα δείπνο με τη μαμά σου ή με τη φίλη σου, βγαλμένο από βιβλίο;
Ας πούμε ένα δείπνο στο wagon restaurant του τραίνου Orient Express, όπου οι ήρωες της Agatha Christie διέπραξαν έναν εκ των πιο διάσημων φόνων της λογοτεχνικής πραγματικότητας;
Στρίβοντας από Χαμοστέρνας για Κωνστανοπόλεως, προσπερνάμε ένα τραίνο. Ένα -εδώ και χρόνια- σταματημένο τραίνο (που ξεκίνησε «τραίνο» και κατέληξε «τρένο»). Το αυθεντικό wagon restaurant του φημισμένου Orient Express της θρυλικής γραμμής «Παρίσι – Κωνσταντινούπολη».
Το τραίνο κατασκευάστηκε το 1924. Ονομάστηκε Orient Express (Ταχεία της Ανατολής) γιατί είχε πορεία από τη Δύση προς την Ανατολή. Ξεκινούσε από το φωτισμένο και θορυβώδες Παρίσι, περνούσε από Βουδαπέστη, Βουκουρέστι, Βενετία. Μετέπειτα, συνδεόταν και με άλλα τμήματα της σιδηροδρομικής γραμμής για να φτάσει ως την Τουρκία. Στην Ελλάδα συνδεόταν με το «ελληνικό βαγόνι».
Το «ελληνικό βαγόνι», το wagon restaurant, αυθεντικό και ανέγγιχτο (εξαιρείται η κουζίνα) σταμάτησε για πάντα στην αμαξοστοιχία της οδού Κων/πόλεως στην Αθήνα, αλλά σερβίρουν ακόμη κρασί και πιάτα με μελίρρυτες μουσικοθεατρικές παραστάσεις.
Δε μεταφέρει την ατμόσφαιρα της εποχής εκείνης με σύγχρονες κατασκευές τύπου βίνταζ. Είναι η ίδια η εποχή εκείνη, ποτισμένη στα τζάμια του τραίνου. Στα πορτατίφ, που κοσμούν τα τραπεζάκια. Στο ξύλο. Στο χυτοσίδηρο. Στις βαριές κουρτίνες. Στο δέρμα των καναπέδων. Στα κυπαρισσί βελούδινα μαξιλάρια. Στις συρόμενες πόρτες. Στους στενούς διαδρόμους, στους οποίους πριν εκατό σχεδόν χρόνια, οι επιβάτες κάπνιζαν νευρικά και θαρρείς πως θα συναντήσεις την Edith Piaf.
Βρίσκεσαι δια μαγείας σε ένα μυθιστόρημα και ξεχνάς ότι έξω από το παράθυρο βασιλεύει ο 21ος αιώνας.
Ένα τραίνο που συνεχίζει να σε ταξιδεύει μολονότι έκανε στάση… ζωής.
