Οι αλήθειες που ήρθε η ώρα να πεις στον μπαμπά σου

Άκου μπαμπά...
Οι αλήθειες που ήρθε η ώρα να πεις στον μπαμπά σου

Της Μάρως Καρούση 

Το θέμα και ο στόχος κάθε σχέσης, χωρίς να θέλω να το πάω στερεοτυπικά, είναι να βρεις κάποιον να σε κοιτάει, όπως κοιτάει ένας πατέρας την κόρη του, πώς να το κάνουμε;

Η σχέση μαμάς – κόρης είναι ξεχωριστή και δύσκολα μπορεί να συγκριθεί με οποιαδήποτε άλλη σχέση θα αναπτύξεις στη ζωή σου. Όμως… Η σχέση μπαμπά και κόρης είναι καθοριστική και θα σε σημαδέψει συνειδητά και ασυνείδητα με τρόπους που δεν μπορείς να φανταστείς.

O μπαμπάς είναι ο αφανής ήρωας της υπόθεσης, εκείνος ο Β’ Aντρικός ρόλος που αν το καλοσκεφτείς, στηρίζει την ταινία και αν δεν υπήρχε όλα θα ήταν πολύ διαφορετικά και αφού έχουμε δώσει τις ευχαριστίες μας στις μανούλες, ήρθε εκείνη η ώρα που θα ακουστούν και οι αλήθειες του πατέρα.  

Λοιπόν μπαμπά… 

«Σε ευχαριστώ για τα παιχνίδια μας»

Όσες φίλες και να πέρασαν από το δωμάτιο σου, όσες φανταστικές ιστορίες και να φτιάξατε με τις κούκλες σας, όσο πειστικά έπαιξε ο μπαμπάς σου μαζί σου, δεν έπαιξε κανείς.

Μπορεί να μην ήξερε πως συνδυαζόταν η Barbie με τα κουζινικά σου, ή να έβαζε στο ίδιο παραμύθι τη Σταχτοπούτα, την Άριελ και τα 3 γουρουνάκια, σουρεάλ  και όλα αυτά, σε μια ιστορία που «έλα μπαμπά πρέπει να φας το φαγητό σου, δεν είναι τουβλάκι».  

Όμως το έκανε και το έκανε με τόση χαρά που πίστευες ότι όντως μαγείρεψες το πιο ωραίο φαγητό και όντως δεν ήταν τουβλάκι και πως τελικά τα παραμύθια είναι πιο όμορφα όταν τα ενώνεις μεταξύ τους.  

«Θα είσαι πάντα ο ‘καλός αστυνομικός’» 

Το «όχι» της νευριασμένης μαμάς είναι θέσφατο, δεν χωρούν οπαδικά, δεν χωρούν εναλλακτικές προσεγγίσεις. Εκτός και αν βάλεις μπροστά το γερό πυροβολικό.

Ο μπαμπάς θα είναι πάντα πιο αδύναμος και πιο ευαίσθητος απέναντι μας για τόσους πολλούς λόγους, με κορυφαίο όλων, το βλέμμα που θα του ρίξουμε μόλις ζητήσουμε κάτι, με εκείνα τα τόσα «έλα ρε μπαμπάκα σε παρακαλώ», που είπαμε σαν παιδιά για να πετύχουμε όσα θέλαμε. 

Και ξέρεις κάτι μαμά, τα πετύχαμε και δεν το έμαθες ποτέ! 

Οι αλήθειες που ήρθε η ώρα να πεις στον μπαμπά σου

«Σε ευχαριστώ γιατί δεν ήξερες τίποτα κοριτσίστικο»

Από όταν είμαστε μικρούλες και τον βάζουμε να μας κάνει τα μαλλιά, χωρίς να έχει την παραμικρή ιδέα, με αποτέλεσμα να μας κάνει ένα άφρο χτένισμα που οk, θα βάλει και το ροζ στέμμα πάνω, μέχρι όταν μεγαλώνουμε λίγο παραπάνω και του λέμε να μας αγοράσει σερβιέτες μόλις πάει σούπερ μάρκετ.

«Μου ανέβασες τον πήχη για τους άντρες πολύ ψηλά»

Τα κλισέ είναι απαίσια, πολυφορεμένα και καθόλου πειστικά. Όμως, το «θέλω να βρω έναν άντρα σαν τον μπαμπά μου», είναι ίσως το μόνο που αξίζει από αυτά. Καμιά μας δεν ξέρει πως ήταν οι πατεράδες μας πριν εμφανιστούμε εμείς, αν έμοιαζαν στους άντρες που πηγαίνουμε και συναντάμε και αν είχαν πληγώσει γυναίκες που πέρασαν από τη ζωή τους.  

Αυτό που είδαμε εμείς, όμως, ε δεν ξεχνιέται εύκολα ρε παιδιά. Η προστασία, η αγάπη, η άνευ όρων και άνευ ορίων λατρεία δεν μπορεί να βγει από το μυαλό σου, όσο και να μεγαλώσεις.

Ο μπαμπάς σου, είναι η πρώτη εικόνα που είχες ποτέ από αντρικό πρότυπο και θέλοντας και μη, αυτό σε σημαδεύει. Με βάση αυτά που θαυμάζεις στον μπαμπά σου, έτσι θα πορευτείς και στην επιλογή των συντρόφων σου.  Ωπ, το σύνδρομο της Ηλέκτρας και αυτό εδώ;

«Για σένα είμαι πάντα κάτι ανάμεσα σε top model, πριγκίπισσα και νεράιδα»

Στα μάτια του πατέρα σου είσαι αρχικά η μικρογραφία της γυναίκας που αγάπησε και «συνδημιούργησαν» εσένα. Είσαι, όμως, και εκείνη η μικρογραφία που δεν μπορεί να πιστέψει πόσο όμορφη είσαι με αυτό το φόρεμα, πόσο λαμπερή είσαι με αυτό το βάψιμο, πόσο ωραία είσαι με τις πιτζάμες σου τώρα που ξύπνησες.  

Η ματιά της μαμάς είναι πιο συμβουλευτική και φυσικά πιο αντικειμενική γιατί αυτό της ζητάμε όταν λέμε «Μαμά να το φορέσω αυτό;». Από τον πατέρα δεν θα πάρεις ειλικρινή απάντηση, όχι γιατί θέλει να σε καλοπιάσει ή γιατί βαριέται να σου δώσει σημασία, αλλά γιατί στα μάτια του, πώς να το κάνουμε, δεν έχει γεννηθεί άλλη σαν εσένα και ούτε θα γεννηθεί.  

Υ.Γ Και ας τον ευχαριστήσουμε γιατί όταν όλα πάνε πολύ περίεργα και φαίνεται ότι δεν υπάρχει κανένα φωτεινό μονοπάτι, είναι εκεί, να σε πάρει μια αγκαλιά, να σου χαϊδέψει λίγο τα μαλλιά και να σου πει πως ό, τι και αν συμβεί, ο μπαμπάς είναι εδώ. Να νικήσει τους κακούς και να σου θυμίσει πόσο καλό κορίτσι είσαι. Όσο χρονών και να πας, ναι…

Δες κι αυτό: Οι αλήθειες που ήρθε η ώρα να πεις στη μαμά σου