Της Σοφίας Ψύλλια
Η διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού δεν είναι εύκολη υπόθεση. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή και συνεχή παρακολούθηση. Και είναι μεγάλο λάθος να πιστέψουμε πως κάποια στιγμή το παιδί παύει να έχει ανάγκη τις συμβουλές της μητέρας.
Με το πέρασμα του χρόνου σίγουρα θα ανεξαρτητοποιείται και δεν θα χρειάζεται καθοδήγηση για να παίρνει σημαντικές αποφάσεις. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν θα είσαι εκεί για να του μεταλαμπαδεύσεις τις γνώσεις σου και να το διδάξεις μέσω των προσωπικών σου εμπειριών.
Μην περιμένεις να σε αναζητήσει για να φανείς. Πρέπει να ξέρει ότι είσαι ήδη εκεί και να μην χρειάζεται να σε ψάξει. Μόνο τότε θα νιώσει ασφάλεια και θα σου μιλήσει για τα προβλήματά του.
Πολλές φορές θα βρεθείς αντιμέτωπη με εκρήξεις θυμού, κλειστές πόρτες και άδικα λόγια. Τότε είναι που θα πρέπει να φανείς δυνατή και να καταπνίξεις τη στεναχώρια σου. Προσπάθησε να καταλάβεις γιατί το παιδί σου έχει τέτοιες αντιδράσεις και προπαντός μην το μαλώσεις!
Εξήγησε του γιατί είναι λάθος αυτή η συμπεριφορά και ρώτα το γιατί νιώθει θυμό. Πολλές φορές το πρόβλημα είναι πιο βαθύ και πιο ουσιώδες από όσο πιστεύεις.
Όταν σου κλείνει την πόρτα μην κλείνεις και εσύ την δική σου. Άφησε το να ηρεμήσει στον προσωπικό του χώρο και όταν είναι η κατάλληλη στιγμή πλησίασε το και άκουσε τι έχει να σου πει.
Η σχέση μητέρας – παιδιού είναι η πιο ευαίσθητη και συνάμα πιο ιδιαίτερη σχέση που υπάρχει. Πόνεσες με τον πόνο του, χάρηκες με την χαρά του, ένιωσες υπερήφανη με τις επιτυχίες του και του έμαθες πως δεν υπάρχουν αποτυχίες παρά μόνο μαθήματα.
Από εσένα έμαθε πώς να συμπεριφέρεται και πώς να μένει δυνατό στις δύσκολες στιγμές. Αν δεν ήσουν εσύ δεν θα είχε την ικανότητα να ξεχωρίσει τους φίλους από τους εχθρούς. Του έμαθες να παλεύει και να διεκδικεί και πάντα θα νιώθει ευγνώμων και τυχερό για όλα αυτά.
Το ένστικτο της μητέρας είναι το δυνατότερο όλων. Μην σκέφτεσαι τι πρέπει να κάνεις και πώς. Ακολούθησε την καρδιά σου και αυτή θα σε οδηγήσει σωστά.
Όλες οι μητέρες κάνουν λάθη ποτέ, όμως, δεν είναι αργά να κάνεις την σχέση με το παιδί σου πιο δυνατή. Για να σε εμπιστευθεί πρέπει να το εμπιστευθείς πρώτα εσύ.
Μην το μαλώσεις στο πρώτο του λάθος γιατί το δεύτερο δεν θα το μάθεις ποτέ. Το πιο σημαντικό είναι να νιώθει ασφάλεια μαζί σου, να σε σέβεται σαν άνθρωπο και να ξέρει ότι πάντα θα το καθοδηγήσεις σωστά. Να εκδηλώνεις την αγάπη σου με κάθε δυνατό τρόπο και να του λες για ποιους λόγους ξεχωρίζει στα μάτια σου.
Πάνω από όλα, όμως, να αποδέχεσαι το παιδί σου για αυτό που ακριβώς είναι. Μόνο έτσι θα καταφέρεις να αποκτήσεις μια σχέση μαζί του που ποτέ δεν θα διαβρωθεί.
