Της Μάρως Καρούση
Το ότι το κοινωνικό φαίνεσθαι και κατ’ επέκταση γίγνεσθαι, έχει αποκλειστικά πατριαρχική μορφή με ελάχιστες εξαιρέσεις ας μη θιχτεί γιατί είναι αυταπόδεικτο.
Όπως φυσικά και το ότι η γυναίκα από μηχανή αναπαραγωγής στο μακρινό παρελθόν, εξελίχθηκε σε σεξουαλικό αντικείμενο. Ας μη θιχτεί ούτε αυτό, γιατί και επίσης είναι αυταπόδεικτο.
Με αποτέλεσμα στο φινάλε, το μόνο που να θίγεται να είναι η αξιοπρέπεια μιας κοπέλας που «ακούγεται πως είναι εύκολη» ή «ρε συ λένε ότι της αρέσουν αυτά» ή «έλα με αυτά που φοράει, αυτό ζητάει» ή «κοίτα την που προσποιείται πως αντιστέκεται»…
Οτιδήποτε συναινετικό δεν έχει λόγο να «ποινικοποιείται» και να βγαίνει το κάθε στεγανό της κατά τα άλλα πολύ ευρωπαϊκής κοινωνίας μας, να κουνάει το δάχτυλο δασκαλίστικα. Όμως, υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά που «γεννάει» και όλο αυτό το ζήτημα. Το ναι είναι ναι και το όχι είναι όχι.
Κανένα «ναι» δεν ντύθηκε «όχι», και κανένα «όχι» δεν φόρεσε το προσωπείο του «ναι». Κανένα!
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Καμία φούστα, ακόμα και αν είναι τόσο προκλητική που ξεπερνάει τα ηθικά σου «πρέπει» και κανένα κόκκινο κραγιόν, όσο έντονο και να είναι, δεν αφαιρούν από την κοπέλα που τα έχει πάνω της, το δικαίωμα της επιλογής. Το δικαίωμα του σεβασμού και της ενδεχόμενης συναίνεσης στο οτιδήποτε.
Είναι ρούχα και μακιγιάζ, δεν είναι φίμωτρο για να της αφαιρέσουν τη φωνή, οπότε αυτό δεν έχει το δικαίωμα να το κάνει κανένας.
Γιατί ψάχνω και ψάχνω και… ψάχνω ποια να είναι εκείνη η ανώτερη δύναμη που δίνει το δικαίωμα σε σένα και σε μένα να χαρακτηρίσουμε με γνώμονα μια φούστα και το πόσο κοντή είναι, ή ένα ντεκολτέ και το πόσο ανοιχτό είναι, το ποιόν μιας γυναίκας; Ή -ακόμα χειρότερα- να μας φυτέψει ιδέες στο κεφάλι μας για τα ενδεχόμενα θέλω της.
Αφήστε τις γυναίκες να είναι ελεύθερες, να είναι όπως θέλουν.
Να γυρίζουν 6 η ώρα το πρωί με ψηλά τακούνια από το ποτό τους και να μην σχολιάζονται από κανέναν για το…
-Τι γυρεύει μια γυναίκα μόνη τέτοια ώρα εδώ;
Ό, τι θέλει γυρεύει!
Να μην φοβάται κανέναν, κανέναν τύπο που για να πάρει την επιβεβαίωση του πόσο macho άντρας είναι, θα «τιμωρήσει» το προκλητικό ντύσιμο της, με την ασπίδα πως «έλα, κοίταξε την αφού για αυτό τα φόρεσε».
Η πιο τρομακτική σκηνή για μια γυναίκα -και είμαι σίγουρη πως όλες θα το επιβεβαιώσουν- είναι να πηγαίνει κάπου μόνη της βράδυ, με ένα υποτιθέμενα προκλητικό ντύσιμο και να δει άγνωστα πρόσωπα να την πλησιάζουν.
Το θέμα είναι πως τα άγνωστα μπορεί να γίνουν γνωστά, το βράδυ να γίνει μέρα και το υποτιθέμενα προκλητικό ντύσιμο, μακρύ παντελόνι και χοντρό μπουφάν.
Τι θέλω να πω; Όλα είναι θέμα στιγμής. Κακιάς στιγμής…
Και τότε η κοινωνία τι θα βρει να πει; Με τι θα έχεις προκαλέσει αν όχι με την κοντή σου φούστα; Τότε ίσως να πήγαινες γυρεύοντας με κάτι που είπες ή γιατί ακολούθησες ή γιατί αντιστάθηκες ή γιατί ή γιατί ή γιατί… Το «όχι» σου ή το «μέχρι εδώ» σου, δεν θα εκπροσωπηθεί από κανέναν γιατί πολύ απλά δεν βολεύει ώστε να κυλήσει η ιστορία.
Το πιο θλιβερό από όλα, όμως, είναι πως αυτή η παλαιολιθική συμπεριφορά δεν θα αλλάξει ποτέ.
Και όσο δυνατά και αν «χειροκροτήσουμε» τα επιτεύγματα της εκσυγχρονισμένης κοινωνίας μας, πάντα θα καλύπτονται από τις φωνές της γυναίκας που την σέρνει από τα μαλλιά ο άντρας, για να μπει στην σπηλιά.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
